• Wskazania medyczne: gdy błona jest zbyt gruba i nieelastyczna, co utrudnia lub uniemożliwia jej przerwanie i odbycie pierwszego stosunku; lub też całkowicie zarośnięta, przez co krew menstruacyjna nie ma jak wypłynąć z dróg rodnych.
• Wskazania psychologiczne: gdy kobieta unika stosunków seksualnych w obawie przed nieprzyjemnymi doznaniami towarzyszącymi przerwaniu ciągłości błony dziewiczej.

Zabiegu nie powinno wykonywać się wówczas, gdy:

• kobieta jest w trakcie menstruacji,
• choruje na cukrzycę,
• cierpi na chorobę nowotworową,
• posiada zaburzenia krzepnięcia krwi,
• pojawiły się u niej infekcje w obrębie okolic intymnych.

Przygotowanie do zabiegu

Podstawą jest konsultacja z lekarzem ginekologiem, który ocenia stan zdrowia pacjentki, jej motywację do wykonania zabiegu, a także zleca wykonanie niezbędnych badań ginekologicznych i cytologicznych. Jeśli pacjentka kwalifikuje się do hymenotomii, wówczas powinna pamiętać, by w dniu zabiegu pojawić się na czczo na minimum 6 godzin przed zabiegiem. Na trzy dni przed operacją należy również ograniczyć palenie papierosów, a na dwa tygodnie przed odstawić witaminę E i niektóre leki, które zostaną wskazane przez specjalistę, jak np. leki przeciwgrypowe i przeciwkaszlowe. Istotne jest również informowanie lekarza o przebytych infekcjach w ostatnich tygodniach przed zabiegiem.

Przebieg zabiegu

Zabieg trwa zaledwie 10-20 minut i odbywa się wyłącznie w znieczuleniu miejscowym oraz przy pomocy lasera. Lekarz wykonuje nim nacięcie błony dziewiczej. Czasem samo nacięcie okazuje się niewystarczające i wówczas wycięta zostaje część fałdu błony. Bezpośrednio po zabiegu pacjentka może wrócić do codziennych czynności, a po ok. 1-2 miesiącach powrócić do aktywności seksualnej.

Hymenotomia nie wiąże się z długą rekonwalescencją. Trwa ona zwykle ok. 1 miesiąca. Rana po nacięciu błony dziewiczej goi się przez ok. 2 tygodnie. W tym czasie mogą występować niewielkie plamienia i dolegliwości bólowe, które można łagodzić dostępnymi środkami przeciwbólowymi (najczęściej nie są one jednak potrzebne). W trakcie rekonwalescencji warto ograniczyć wysiłek fizyczny oraz zadbać o higienę miejsc intymnych. Do pełnej aktywności seksualnej kobieta powraca zwykle po upływie 1-2 miesięcy od zabiegu.

Błona dziewicza, a fachowo wieniec pochwy, w rzeczywistości nie jest błoną, lecz fałdem śluzówki zlokalizowanym na granicy pochwy. Może mieć różny kształt oraz różną liczbę otworów, przez które w trakcie miesiączki wydostaje się krew menstruacyjna. Niestety u niektórych kobiet błona dziewicza jest ich całkowicie pozbawiona. Taka sytuacja wymaga interwencji chirurgicznej, w przeciwnym razie krew menstruacyjna nie będzie miała jak wydostać się na zewnątrz.

Do przerwania (defloracji) błony dziewiczej dochodzi najczęściej w trakcie pierwszego stosunku seksualnego, niekiedy także w innych sytuacjach, np. podczas intensywnych ćwiczeń czy masturbacji. Może towarzyszyć temu lekkie plamienie oraz dyskomfort, ale powinno sprawiać kobiecie bólu. Niestety błona dziewicza nie zawsze ma postać cienkiego, elastycznego i dającego łatwo się przerwać fałdu śluzówki. Bywa, że jest ona gruba i nieelastyczna – na tyle gruba, że jej przerwanie podczas pierwszego stosunku jest dla kobiety bardzo bolesne. Czasem do defloracji w ogóle nie dochodzi. Niepowodzenia w trakcie pierwszej próby stosunku oraz nieprzyjemne odczucia mogą pozostawić trwały ślad w psychice młodej kobiety, a nawet zniechęcić ją do zbliżeń. Zdarza się, że kobieta rezygnuje z życia seksualnego w obawie przed bólem i krwawieniem towarzyszącym defloracji. Dlatego problem grubej błony dziewiczej warto rozwiązać możliwie jak najszybciej i rozważyć hymenotomię.