In vitro

Dzięki zapłodnieniu in vitro wiele niepłodnych par w Polsce zostało rodzicami. Ty też możesz być jednym z nich! 

Skorzystaj z procedury in vitro w klinice Gyncentrum

Czym jest in vitro?

Zapłodnienie in vitro to połączenie komórki jajowej z plemnikiem w warunkach laboratoryjnych. Komórki rozrodcze są wcześniej pobierane od kobiety i mężczyzny, a po zapłodnieniu transferowane do macicy pacjentki. Ciąża uzyskana dzięki in vitro przebiega tak samo jak ciąża uzyskana w sposób naturalny. Metodę in vitro stosuje się dopiero wtedy, gdy wszystkie inne metody nie przyniosą pożądanego rezultatu, a w razie braku powodzenia, procedura może zostać powtórzona. 

Warto pamiętać, że zapłodnienie pozaustrojowe jest dla wielu par ostatnią szansą na dziecko. Według danych stowarzyszenia ESHRE (European Society of Human Reproduction and Embriology) dzięki niej urodziło się już ponad 8 milionów dzieci, które zdrowo rosną i rozwijają się. Liczba osób, które spełniły swoje marzenie o rodzicielstwie dzięki in vitro, także wzrasta. W Polsce w spełnieniu marzenia o dziecku poprzez in vitro pomaga klinika Gyncentrum.

Poznaj historie naszych pacjentów
IN VITRO W GYNCENTRUM

Dlaczego warto wykonać in vitro w klinice Gyncentrum?

  • Już od ponad 20 lat wspieramy niepłodne pary w ich staraniach o dziecko.
  • W miejskich programach in vitro osiągamy nawet 80% skuteczność – i to już przy pierwszej próbie – oraz 95% skuteczności w programie „2+1”. W praktyce oznacza to, że prawie każda, która zdecyduje się na leczenie w klinice Gyncentrum wychodzi z niej z dzieckiem.
  • Bierzemy odpowiedzialność za naszą pracę. W Gyncentrum albo zajdziesz w ciążę, albo gwarantujemy 100% zwrot środków.
  • Dzięki naszej pracy i zaangażowaniu naszych specjalistów na świat przyszło już tysiące dzieci.
  • Posiadamy największym w tej części Europy bankiem komórek rozrodczych.
Umów bezpłatną wizytę

Przygotuj się z nami na czerwiec!

Chcesz skorzystać z dofinansowania do in vitro,
ale nie wiesz, jak rozpocząć przygotowania?

 

Nie czekaj, umów się na bezpłatną konsultację 
i rozpocznij diagnostykę już teraz!

In vitro w klinice Gyncentrum

Wykonaj in vitro w jednym z naszych oddziałów

IN VITRO Katowice
Klinika Gyncentrum Katowice wspiera niepłodne pary na każdym etapie ich drogi do rodzicielstwa. Zapewnia dostęp do kompleksowej diagnostyki oraz nowoczesnych metod leczenia, włącznie z technikami wspomaganego rozrodu, takimi jak in vitro.
Więcej o ofercie
IN VITRO Kraków
Klinika Gyncentrum Kraków wspiera niepłodne pary na każdym etapie ich drogi do rodzicielstwa. Zapewnia dostęp do kompleksowej diagnostyki oraz nowoczesnych metod leczenia, włącznie z technikami wspomaganego rozrodu, takimi jak in vitro.
Więcej o ofercie
IN VITRO Bielsko-Biała
Klinika Gyncentrum Bielsko-Biała wspiera niepłodne pary na każdym etapie ich drogi do rodzicielstwa. Zapewnia dostęp do kompleksowej diagnostyki oraz nowoczesnych metod leczenia, włącznie z technikami wspomaganego rozrodu, takimi jak in vitro.
Więcej o ofercie
IN VITRO Częstochowa
Klinika Gyncentrum Częstochowa wspiera niepłodne pary na każdym etapie ich drogi do rodzicielstwa. Zapewnia dostęp do kompleksowej diagnostyki oraz nowoczesnych metod leczenia, włącznie z technikami wspomaganego rozrodu, takimi jak in vitro.
Więcej o ofercie
IN VITRO Lublin
Klinika Gyncentrum Lublin wspiera niepłodne pary na każdym etapie ich drogi do rodzicielstwa. Zapewnia dostęp do kompleksowej diagnostyki oraz nowoczesnych metod leczenia, włącznie z technikami wspomaganego rozrodu, takimi jak in vitro.
Więcej o ofercie
IN VITRO Poznań
Klinika Gyncentrum Poznań wspiera niepłodne pary na każdym etapie ich drogi do rodzicielstwa. Zapewnia dostęp do kompleksowej diagnostyki oraz nowoczesnych metod leczenia, włącznie z technikami wspomaganego rozrodu, takimi jak in vitro.
Więcej o ofercie
In vitro Warszawa
Klinika Gyncentrum Warszawa wspiera niepłodne pary na każdym etapie ich drogi do rodzicielstwa. Zapewnia dostęp do kompleksowej diagnostyki oraz nowoczesnych metod leczenia, włącznie z technikami wspomaganego rozrodu, takimi jak in vitro.
Więcej o ofercie
In vitro Wrocław
Klinika Gyncentrum Wrocław wspiera niepłodne pary na każdym etapie ich drogi do rodzicielstwa. Zapewnia dostęp do kompleksowej diagnostyki oraz nowoczesnych metod leczenia, włącznie z technikami wspomaganego rozrodu, takimi jak in vitro.
Więcej o ofercie

Wskazania do in vitro

Czynnikiem kobiecym

  • brak lub trwałe uszkodzenie jajowodów, niedrożność jajowodów uniemożliwiająca przemieszczanie się komórki jajowej i plemników w celu zapłodnienia
  • zaburzenia funkcjonowania jajników, zespół policystycznych jajników
  • zaburzenia owulacji
  • zaburzenia hormonalne
  • endometrioza
  • nieudane próby inseminacji domacicznej

Czynnikiem męskim

  • uszkodzenie jąder
  • obniżona jakość nasienia: mała ruchliwość plemników, nieprawidłowa budowa plemników
  • brak plemników w ejakulacie
  • brak ejakulatu – aspermia

Niepłodnością idiopatyczną (niewyjaśnionego pochodzenia) – niemożność posiadania potomstwa przy braku jakichkolwiek nieprawidłowości w podstawowych badaniach diagnostycznych.

Innymi wskazaniami

  • niepłodność immunologiczna – występuje, gdy organizm zarówno kobiety, jak i mężczyzny produkuje przeciwciała niszczące komórki rozrodcze
  • nosicielstwo wirusów HIV i HCV przez jednego z partnerów
  • obciążenia chorobami genetycznymi
  • leczenie przeciwnowotworowe
  • brak ciąży w ciągu 3. lat starań
  • wiek kobiety powyżej 35. lat

Zapłodnienie in vitro – diagnostyka, przebieg procedury

Diagnostyka przed in vitro

Procedura zapłodnienia in vitro jest procesem wieloetapowym. Rozpocząć powinniśmy ją od dokładnego zbadania stanu zdrowia przyszłych rodziców, dzięki czemu zyskamy pewność, że nie zakłóci on całej procedury zapłodnienia in vitro. Przebieg diagnostyki jest inny dla kobiety i mężczyzny. Pacjentka na wstępie powinna wykonać cytologię oraz badania hormonalne (prolaktynę, AMH, FSH i TSH), a mężczyzna ogólne badanie nasienia. Jeśli wszystkie wyniki badań będą prawidłowe, można rozpocząć kolejny etap diagnostyki.

Więcej o diagnostyce niepłodności

W jej trakcie kobieta musi udać się na następujące badania:

  • APTT
  • Poziom glukozy
  • Przeciwciała anty-HBc
  • Wymaz z kanału szyjki macicy w kierunku chlamydii
  • Przeciwciała anty-HCV
  • Poziom sodu
  • Poziom potasu
  • VDRL
  • Przeciwciała przeciwko cytomegalii
  • Morfologia krwi z oznaczeniem grupy krwi
  • Przeciwciała anty-HIV
  • Antygen HBs
  • Przeciwciała przeciwko toksoplazmozie

Z kolei mężczyzna musi wykonać: 

  • Przeciwciała anty-HBc
  • Przeciwciała przeciwko cytomegalii
  • Przeciwciała anty-HIV
  • Przeciwciała anty-HCV
  • Antygen HBs
  • VDRL
  • Badanie grupy krwi

Zdarza się, że para zostaje poproszona o wykonanie także innych badań przed zapłodnieniem in vitro. Zlecone może być m.in. badanie kariotypu czy badania immunologiczne. Przebieg diagnostyki zawsze jest dostosowywany indywidualnie. W klinice Gyncentrum najważniejszy jest dla nas pacjent, dlatego przed zapłodnieniem metodą in vitro chcemy zyskać pewność, że nic nie zakłóci procedury.

cztery-fazy-gyncentrum mobile 123

Przebieg zapłodnienia in vitro

Po zakończeniu diagnostyki możliwe jest rozpoczęcie właściwej części zapłodnienia metodą in vitro. Składa się ona z czterech faz.

Faza pierwsza – stymulacja hormonalna

Stymulacja hormonalna jajników stosowana jest w celu jednorazowego uzyskania większej ilości dojrzałych pęcherzyków Graafa z komórkami jajowymi (podczas prawidłowego cyklu miesiączkowego powstaje jedna komórka jajowa, w wyniku stymulacji hormonalnej jajników uzyskuje się 5-10 komórek jajowych). Proces stymulacji przeprowadzany jest na podstawie tzw. protokołu stymulacji, który tworzony jest przez lekarza indywidualnie dla każdej pacjentki. Leki do stymulacji są w formie zastrzyków podskórnych, które pacjentka podaje sobie samodzielnie o stałych porach dnia.

Podczas stymulacji pacjentka pozostaje pod stałą kontrolą lekarza, który monitoruje rozwój komórek jajowych oraz kontroluje poziom estradiolu we krwi. W momencie, kiedy pęcherzyk osiągnie odpowiednią wielkość (>16 mm), lekarz decyduje o zakończeniu stymulacji oraz ustala termin punkcji (pobrania komórek jajowych). Pacjentka otrzymuje także jednorazowo hormon hCG, który ma na celu wywołanie owulacji.

etap-pierwszy-stymulacja-gyncentrum

Faza druga – pobieranie komórek jajowych oraz nasienia

  • Punkcja – pobranie komórek jajowych: w ciągu 36 godzin od podania hormonu hCG, zanim pęcherzyki Graafa samoistnie pękną, wykonuje się zabieg punkcji jajników. Lekarz pod kontrolą USG nakłuwa igłą, poprzez sklepienie pochwy, pęcherzyki Graafa i pobiera płyn pęcherzykowy wraz z komórkami jajowymi. Zabieg trwa ok. 15-20 minut i wykonywany jest w znieczuleniu krótkim dożylnym pod stałą opieką anestezjologa. Bezpośrednio po zabiegu pacjentka przebywa w Klinice Gyncentrum na sali pobytu dziennego przez ok. 2 godziny. Lekarz ustala także dawkowanie leków po stymulacji, których zadaniem jest przygotowanie śluzówki macicy na implantację zarodka.
  • Pobranie nasienia: jeśli parametry nasienia pozwalają na zapłodnienie in vitro, nasienie pobierane jest w dniu punkcji jajników partnerki. Mężczyzna oddaje nasienie w wyniku masturbacji. Cała procedura odbywa się w Klinice Gyncentrum w specjalnie do tego przygotowanym pokoju, gwarantującym intymność i dyskrecję. Oddanie nasienia powinno być poprzedzone 3-5 dniową wstrzemięźliwością seksualną.
etap-drugi-pobieranie-gyncentrum

Faza trzecia – połączenie komórki jajowej i plemnika (zapłodnienie pozaustrojowe)

W warunkach laboratoryjnych embriolog przygotowuje komórki jajowe oraz plemniki do zapłodnienia:

  • komórki jajowe, pozyskane podczas punkcji jajników, izolowane są z płynu pęcherzykowego, a następnie umieszczane w specjalnych pożywkach
  • po oczyszczeniu nasienia, najlepsze i najbardziej ruchliwe plemniki wykorzystywane są do zapłodnienia.
etap-trzeci-polaczenie-gyncentrum
cztery-dostepne-metody-in-vitro-banner-gyncentrum strzałka w dół

Po przygotowaniu komórek rozrodczych dochodzi do zapłodnienia, które jest przeprowadzane za pomocą jednej z czterech dostępnych metod:

IVF – klasyczna metoda in vitro

Do naczynia hodowlanego z oocytami dodaje się plemniki w odpowiedniej proporcji. Połączone gamety umieszcza się w cieplarce, odtwarzając warunki zbliżone do naturalnych. W inkubatorze zapewnione są stałe warunki tj. temperatura 37 st. C, podwyższona wilgotność i saturacja CO2 oraz obniżona zawartość O2. Do zapłodnienia dochodzi samoistnie w ciągu 18-20 godzin. W drugiej lub trzeciej dobie zarodki są gotowe do embriotransferu. Aktualnie, zwiększając szanse na zapłodnienie, klasyczna metoda IVF zastępowana jest technikami ICSI / IMSI.

IVF-ICSI

ICSI (ang. intracytoplasmic sperm injection) to metoda zapłodnienia pozaustrojowego polegająca na docytoplazmatycznej iniekcji plemnika.

Na czym polega procedura?

 

Embriolog, za pomocą mikromanipulatora, umieszcza jeden plemnik bezpośrednio w środku komórki jajowej. Następnie, podobnie jak w klasycznej metodzie IVF, umieszcza połączone komórki w inkubatorze, gdzie w warunkach zbliżonych do warunków panujących w organizmie kobiety, dochodzi do połączenia przedjądrzy gamet partnerów i podziałów komórkowych. Najczęściej po upływie dwóch lub trzech dób wykonywany jest transfer zarodka lub zarodków do jamy macicy.

Kiedy stosuje się metodę ICSI?

 

Metoda ICSI stosowana jest, gdy diagnozuje się obniżone parametry nasienia (niewielka liczba plemników, obniżona ruchliwość plemników, nieprawidłowa budowa plemników), obecność przeciwciał antyplemnikowych lub gdy wcześniejsze zabiegi in vitro nie przyniosły spodziewanych rezultatów.

IVF-PICSI

IVF – PICSI (ang. Physiological Intracytoplasmic Sperm Injection), czyli tzw. fizjologiczne ICSI. W klasycznej metodzie ICSI plemnik wybierany jest na podstawie ruchliwości i morfologii. Technika PICSI umożliwia selekcję plemnika na podstawie cech morfologicznych oraz zdolności wiązania się z kwasem hialuronowym. Jest to cecha świadcząca o dojrzałości, funkcjonalności oraz zdolności konkretnego plemnika do zapłodnienia komórki jajowej.

IVF-IMSI

IMSI (ang. Intracytoplasmic Morphologically Selected Sperm Injection) to metoda in vitro polegająca na docytoplazmatycznej iniekcji morfologicznie wyselekcjonowanych, najlepszych jakościowo plemników. Jest to najnowocześniejsza metoda zapłodnienia pozaustrojowego, dająca najlepsze efekty w postaci zwiększonej liczby ciąż klinicznych i mniejszego odsetka poronień.

Na czym polega procedura?

 

Bezpośrednio przed iniekcją plemnika do komórki jajowej embriolog dokonuje oceny główki plemnika pod bardzo dużym powiększeniem. W Klinice Gyncentrum wykorzystuje się mikroskopy z najnowszą technologią MSOME (ang. motile sperm organelle morphology examination) umożliwiającą analizę plemnika w powiększeniu ≥ 6000 razy (6 razy większym niż ma to miejsce w przypadku mikroskopu tradycyjnego), co umożliwia wyodrębnienie najwyższej jakości plemników. Po wyborze plemnika do zapłodnienia, przenosi się pojedynczą gametę męską do wnętrza komórki jajowej. Korzysta się przy tym z mikromanipulatora i dedykowanych igieł. Połączone gamety umieszczane są w inkubatorze, który odtwarza warunki zbliżone do naturalnych w zakresie temperatury, wilgotności i atmosfery. Po dwóch lub trzech dobach rosnące zarodki wykorzystywane są do transferu.

Kiedy stosuje się metodę IMSI?

 

Metoda IMSI szczególnie zalecana jest parom z męskim czynnikiem niepłodności:

  • zwiększona fragmentacją DNA plemników
  • w przypadku plemników pozyskanych bezpośrednio z jąder lub najądrzy podczas zabiegu TESA/PESA.

IMSI polecane jest również parom, którym nie udało się uzyskać potomstwa podczas wcześniejszych prób IVF-ICSI.

Faza czwarta – transfer zarodków do jamy macicy

Po upływie odpowiedniego czasu od zapłodnienia komórek jajowych, w najwłaściwszym stadium podziałowym zarodka lub po wytworzeniu blastocysty wykonuje się jego embriotransfer, czyli przeniesienie embrionu lub embrionów do jamy macicy pacjentki.

etap-czwarty-transfer-gyncentrum
SKUTECZNOŚĆ IN VITRO

Co wpływa na skuteczność metody in vitro?

In vitro, tak samo jak zapłodnienie naturalne, nie zawsze kończy się ciążą. Możemy jednak spróbować samodzielnie zwiększyć nieco szanse na powodzenie procedury. W tym celu przed rozpoczęciem in vitro musimy szczególnie zadbać o swój styl życia. Jeśli borykamy się z nadwagą lub otyłością, to zrzućmy zbędne kilogramy. Mogą one znacznie obniżać szanse na ciążę. Dbajmy także o to, aby nasza dieta była zbilansowana i różnorodna. Niezwykle ważne jest również regularne uprawianie aktywności fizycznej, wysypianie się i nawadnianie organizmu.

Skuteczność in vitro mogą bardzo obniżać używki. Przygotowując się do zapłodnienia, powinniśmy całkowicie zrezygnować z picia alkoholu oraz palenia papierosów i innych wyrobów tytoniowych. Dzięki temu znacznie zwiększymy swoje szanse na dziecko. Przed in vitro nie możemy zapomnieć także o naszej psychice.

Problemy z zajściem w ciążę często są skutkiem blokady psychicznej czy długotrwałego stresu. Warto więc nieco zadbać o swoje samopoczucie, zanim rozpoczniemy procedurę in vitro. Pomóc nam w tym może konsultacja u psychologa. Nie zaszkodzi także częste spotykanie się z przyjaciółmi oraz sprawianie sobie drobnych przyjemności.

Na czym polega procedura?

 

Transfer zarodków do jamy macicy odbywa się w drugiej, trzeciej lub piątej dobie od dnia punkcji jajników. Na tym etapie embrion ma 4-8 komórek lub tworzy stadium blastocysty. Zarodki umieszczane są wraz z niewielką ilością płynu transferowego w specjalnym cewniku, za pomocą którego wprowadza się je do jamy macicy. W typowym przypadku podaje się jeden lub dwa embriony. Zabieg transferu zarodków odbywa się w pozycji ginekologicznej, jest bezbolesny i nie wymaga znieczulenia. Pacjentka bezpośrednio po zabiegu może wrócić samodzielnie do domu.

Zalecenia po zabiegu

 

Po transferze zarodków kobieta może powrócić do codziennych czynności. Zaleca się jednak, aby przez tydzień od transferu unikać stosunków płciowych i orgazmów, które skutkują skurczami macicy. Przez kilka dni od transferu należy także przyjmować progesteron, który wpływa na prawidłową implantację zarodka. W sytuacji wystąpienia niepokojących objawów, należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem prowadzącym.

KLINIKI GYNCENTRUM

Gdzie nas znajdziesz?

Procedurę in vitro wykonasz we wszystkich Klinikach Gyncentrum w Katowicach, Krakowie, Bielsku-Białej, Częstochowie, Lublinie, Poznaniu, Warszawie oraz we Wrocławiu! Zapraszamy!

In vitro Katowice

Klinika Gyncentrum Katowice
ul. Żelazna 1

Więcej >>

In vitro Kraków

Klinika Gyncentrum Kraków
ul. Mehoffera 10

Więcej >>

In vitro Częstochowa

Klinika Gyncentrum Częstochowa
ul. Kozielewskiego 9

Więcej >>

In vitro Bielsko-Biała

Klinika Gyncentrum Bielsko-Biała
ul. Komorowicka 140

Więcej >>

In vitro Lublin

Klinika Gyncentrum Lublin
ul. Zana 32A

Więcej >>

In vitro Poznań

Klinika Gyncentrum Poznań
ul. Głogowska 151

Więcej >>

In vitro Warszawa

Klinika Gyncentrum Warszawa
ul. Rondo ONZ 1

Więcej >>

In vitro Wrocław

Klinika Gyncentrum Wrocław
pl. Orląt Lwowskich 1

Więcej >>

In vitro Katowice

Klinika Gyncentrum Katowice
ul. Żelazna 1

Więcej >>

In vitro Kraków

Klinika Gyncentrum Kraków
ul. Mehoffera 10

Więcej >>

In vitro Częstochowa

Klinika Gyncentrum Częstochowa
ul. Kozielewskiego 9

Więcej >>

In vitro Bielsko-Biała

Klinika Gyncentrum Bielsko-Biała
ul. Komorowicka 140

Więcej >>

In vitro Lublin

Klinika Gyncentrum Lublin
ul. Zana 32A

Więcej >>

In vitro Poznań

Klinika Gyncentrum Poznań
ul. Głogowska 151

Więcej >>

In vitro Warszawa

Klinika Gyncentrum Warszawa
ul. Rondo ONZ 1

Więcej >>

In vitro Wrocław

Klinika Gyncentrum Wrocław
pl. Orląt Lwowskich 1

Więcej >>

FAQ

Najczęściej zadawane pytania
dotyczące in vitro

Na czym polega zapłodnienie in vitro?

In vitro to wytworzenie embrionu w warunkach nienaturalnych, w szkle, lecz z zapewnieniem całej mimikry, czyli upodobnienia wszystkich stanów, które mają miejsce w warunkach naturalnych. Najczęstszą metodą połączenia plemnika z komórką jajową jest tzw. ICSI, lub pod dużym powiększeniem – IMSI. W laboratorium dokonuje się tego w naczyniach, w odpowiednich substancjach, naśladujących warunki naturalne, które oocyt spotkałby w drogach rodnych pacjentki w jajowodzie, a później w macicy. Plemnikowi również zapewniamy takie podłoże, w których on czuje się jak w drogach naturalnych.

Jak wygląda pierwsza wizyta w klinice leczenia niepłodności?

W pierwszej kolejności lekarz przeprowadzi wywiad medyczny, badanie ginekologiczne i USG. Zapozna się także z historią dotychczasowego leczenia. Na pierwszą wizytę zawsze warto zabrać ze sobą wyniki wszystkich dotychczasowych badań. W oparciu o zebrane informacje lekarz ocenia stan zdrowia pacjentów, przedstawia możliwości leczenia, a w razie potrzeby zleca dodatkowe badania diagnostyczne. Jest to także czas do zadawania pytań przez samych pacjentów, w związku z tym do pierwszej wizyty dobrze jest się wcześniej przygotować, np. spisując wszystkie nurtujące pytania na kartce. Podczas spotkania lekarz zada pytanie m.in. o datę ostatniej miesiączki, regularność i długość cykli, przebieg dotychczasowego leczenia. Ponadto może zapytać, czy wśród członków rodziny wystąpił problem niepłodności (rodzice, rodzeństwo, dziadkowie) oraz o choroby przebyte w dzieciństwie i występujące obecnie. W trakcie wizyty prawdopodobnie padną także pytania o stosowane dotychczas metody antykoncepcji, styl życia, libido i proces dojrzewania.

Nie istnieje jeden uniwersalny zestaw badań, który należy zrobić przed pierwszą wizytą w klinice leczenia niepłodności. Aby pacjenci mogli jak najwięcej wynieść z wizyty oraz by lekarz mógł już na tym etapie zebrać jak najwięcej informacji o stanie zdrowia pacjentów, zaleca się, by kobieta wykonała podstawowe badania laboratoryjne tj.: morfologia krwi, badania hormonalne TSH, AMH oraz prolaktynę. Mężczyzna powinien natomiast dostarczyć wyniki podstawowego badania nasienia, dotyczące ruchliwości plemników oraz parametrów fizyko-chemicznych. Dodatkowo warto zbadać morfologię i żywotności plemników oraz obecność przeciwciał przeciwplemnikowych i aktywnych leukocytów.

Jakie są wskazania do in vitro?

W przypadku kobiety wskazaniem do in vitro mogą być: zaburzenia hormonalne, niedrożność jajowodów, niska rezerwa jajnikowa, endometrioza, niepłodność idiopatyczna (o nieznanej przyczynie). W przypadku mężczyzn wskazaniem do in vitro są przede wszystkim niskie parametry nasienia – ich niewystarczająca liczba, za słaba ruchliwość, błędy w budowie.

Czy można zwiększyć skuteczność in vitro?

Tak! Obecnie kliniki leczenia niepłodności mają do dyspozycji wiele narzędzi i technik , które zwiększają skuteczność zapłodnienia pozaustrojowego. Są to przede wszystkim:

 

  • IMSI (ang. Intracytoplasmic Morphologically Selected Sperm Injection) czyli metoda in vitro polegająca na docytoplazmatycznej iniekcji morfologicznie i jakościowo wyselekcjonowanych plemników. Udaje się to osiągnąć dzięki zastosowaniu mikroskopu optycznego z cyfrowym torem obrazowym, umożliwiającym analizę plemnika na ekranie monitora w 6000-krotnym powiększeniu. Dla porównania, ICSI daje możliwość 400-krotnego powiększenia. Metoda IMSI zwiększa szansę na powodzenie procedury zapłodnienia in vitro i utrzymania ciąży. Technologia ta zmniejsza ponadto odsetek poronień u pacjentek, których partnerzy mają rozpoznaną teratozoospermię.

 

  • Assisted Hatching (AH) jest to zabieg, który polega na nacięciu osłonki przejrzystej zarodka, bezpośrednio przed transferem do jamy macicy. Ułatwia to zarodkowi opuszczenie osłonki, która go otacza. AH zwiększa więc szansę na prawidłową implantację zarodka.

 

  • MSOME (ang. Motile Sperm Organelle Morphology Examination) to badanie morfologii ruchliwych plemników. Przeprowadzane jest pod dużym powiększeniem mikroskopowym (6000-8000-krotnym). Umożliwia to dokładną ocenę struktur wewnątrzkomórkowych plemników. Wykorzystanie do zapłodnienia pozaustrojowego plemnika wyselekcjonowanego techniką MSOME zwiększa szanse na uzyskanie ciąży.

 

  • Diagnostyka preimplantacyjna – PGT (preimplantacyjne testy genetyczne) polegają na ocenie zarodka pod kątem występowania nieprawidłowości genetycznych. Wykonuje się je na komórkach pobranych z zarodków powstałych w trakcie procedury in vitro, zanim jeszcze kobieta zajdzie w ciążę. Wczesne wykrycie wad oraz transfer zdrowych zarodków zmniejsza ryzyko niepowodzeń rozrodu i urodzenia dziecka z wadą genetyczną.

 

  • EmbryoGlue, czyli podłoże charakteryzujące się wysoką zawartością hialuronianu. Jest także bogate we wszystkie składniki odżywcze niezbędne dla prawidłowego rozwoju zarodka. Dzięki dużej zawartości hialuronianu EmbryoGlue stwarza optymalne warunki w trakcie transferu zarodka. Zastosowanie tej technologii podnosi wskaźnik implantacji zarodka oraz otrzymanych ciąż.

 

  • EmbryoGen, czyli specjalistyczne medium hodowlane, wzbogacone o czynnik wzrostu GM-CSF (Granulocyte-Macrophage Colony-Stimulating Factor). GM-CSF wytwarzany jest w nabłonku wyściełającym jajowody i macicę oraz w jajniku, pod wpływem działania estrogenów. Jego niedobór może być niekorzystny dla rozwoju zarodka. Zapewniając właściwy poziom GM-CSF, EmbryoGen wpływa na podziały komórkowe oraz optymalny rozwój zarodka.

 

  • System monitorowania zarodków Primo Vision Time Lapse daje możliwość ciągłej obserwacji rozwoju zarodków bez konieczności wyjmowania ich z inkubatora. To z kolei chroni je przed szkodliwym wpływem czynników zewnętrznych. Specjalnie zaprojektowany mikroskop cyfrowy, umieszczony w inkubatorze, robi zdjęcia zarodka z częstotliwością co 5 minut. Następnie z setek zdjęć tworzy film przedstawiający przebieg jego rozwoju. Jest to ogromnie ważne przy wyborze do transferu najlepiej rokującego zarodka.
W jaki sposób ocenia się komórkę jajową do in vitro?

Komórka jajowa, którą w trakcie punkcji otrzymujemy do laboratorium embriologicznego od prowadzącego lekarza, wymaga oczyszczenia z tzw. chmury cumulusów, czyli z masy komórek ziarnistych. Taka komórka, żeby ją połączyć z plemnikiem, musi być dojrzała. Kiedy ma dobrze widoczne ciałko kierunkowe, kształtną osłonkę przejrzystą, jeśli przestrzeń wokół plazmy jest dobrze wykształcona i nie mamy tam żadnych ziarnistości, wakuoli, to taka komórka jest gotowa do zapłodnienia.

W jaki sposób ocenia się nasienie do in vitro?

Nasienie, po oddaniu go w specjalnym, dedykowanym pomieszczeniu, musi zostać opracowane. Możemy je uzdatnić. Możemy usunąć z niego różne struktury, które przeszkadzałyby nam w dokonaniu skutecznego zapłodnienia. Możemy też przesortować plemniki. Dokonujemy tego za pomocą magnesu – specjalnego urządzenia, które działa niczym taki techniczny „labirynt”. Po nakropleniu nasienia plemniki przepływają sobie do takiego dedykowanego dołka, z którego następnie pobiera je embriolog. Jeśli plemnik okazuje się właściwy, nim dokonujemy zapłodnienia.

W ocenie nasienia zależy nam na określeniu, czy plemnik ma dobrze wykształconą główkę, czy ma dobrze wykształcony akrosom, czy jego ruch jest postępowy. Jeśli z plemnikiem jest coś nie tak, to szukamy przyczyn tego stanu. Zależy nam na wyselekcjonowaniu tego najlepszego plemnika, zdolnego do zapłodnienia.

W jaki sposób pracuje laboratorium embriologiczne?

W laboratorium embriologicznym otrzymujemy nasienie partnera od naszego działu andrologicznego, natomiast od lekarza otrzymujemy gotowe do oczyszczenia oocyty i jeśli są one dojrzałe i odpowiedniej jakości, możemy je w warunkach sterylnych, właściwym otoczeniu, w in vitro, połączyć razem z gametami męskimi. Spodziewamy się, że w ciągu kilkunastu godzin dojdzie do wytworzenia dwóch specyficznych struktur zwanych przedjąrzami męskim i żeńskim i powstania zygoty. Po osiągnięciu stadium blastocysty, jest ono gotowe do wszczepienia. Możemy go podać do jamy macicy pacjentki i w ciągu dosłownie kilkunastu godzin oczekiwać, że ciąża będzie się pomyślnie rozwijać.

Przede mną pierwszy transfer. Czego powinnam unikać po transferze?

Po transferze należy unikać nadmiernej aktywności fizycznej oraz kontaktów seksualnych, które powodują skurcze. Należy również unikać gorących kąpieli.

Ile zarodków transferowanych jest w trakcie procedury in vitro?

W czasie transferu zaleca się podanie do macicy tylko jednego zarodka. W uzasadnionych przypadkach istnieje możliwość przetransferowania dwóch – np. gdy kobieta ma już ponad 35 lat i w związku z tym mniejszą szansę na zagnieżdżenie się zarodka lub jest po nieudanych próbach zapłodnienia pozaustrojowego. Zalecając transfer pojedynczego zarodka, klinika kieruje się przede wszystkim dobrem pacjentki i chce zapewnić przyszłemu dziecku jak najlepsze warunki do rozwoju. Transfer większej liczby zarodków wiąże się z prawdopodobieństwem wystąpienia ciąży mnogiej – bliźniaczej, trojaczej, czworaczej. Tymczasem każda taka ciąża to większe ryzyko powikłań. Oczywiście wszystkie pozostałe zarodki powstałe w wyniku procedury in vitro poddaje się witryfikacji (zamrożeniu) i wykorzystuje w kolejnych ciążach.

Na ile przed transferem następuje rozmrożenie zarodków?

Rozmrożenie zarodków następuje średnio 2 godziny przed planowanym transferem.

Jestem po kriotransferze dwóch zarodków (3 doba). Wynik jest negatywny. Kiedy mogę mieć kolejny transfer?

Jeżeli nie ma przeciwwskazań ze strony lekarza następny transfer może odbyć się już w następnym cyklu.

Czy w in vitro można wykorzystać nasienie/ komórki jajowe dawcy/ dawczyni?

Tak, jest to jak najbardziej możliwe. Całą procedurę rozpoczyna adopcja komórek jajowych / nasienia. Pacjentka (biorczyni) przyjmuje oocyty pobrane od anonimowej dawczyni. Oocyty dawczyni są zapładniane w warunkach laboratoryjnych (in vitro) nasieniem partnera biorczyni lub analogicznie nasieniem anonimowego dawcy. Powstały zarodek jest następnie transferowany do jamy macicy biorczyni. Wskazaniem do in vitro z komórką jajową dawczyni jest niska rezerwa jajnikowa, stan po usunięciu obu jajników, chemioterapia, przedwczesne wygaśnięcie funkcji jajników.

Kto może zostać dawczynią komórek jajowych?

Aby zostać dawczynią komórek trzeba spełnić kilka warunków:

  • mieć nie mniej niż 18 i nie więcej niż 35 lat
  • być w dobrym stanie zdrowia
  • kobieta nie powinna być obciążona chorobami genetycznymi
  • wszystkie testy na obecność chorób przenoszonych drogą płciową (HIV, WZW B i C, kiła, HTLV) muszą być negatywne
  • brak uzależnienia od alkoholu i narkotyków w tym marihuany
Czy zabieg pobrania komórek jajowych boli?

Zabieg pobrania (punkcji) komórek jajowych jest wykonywany w znieczuleniu ogólnym. Bezpośrednio po zabiegu pacjentka przebywa w Klinice Gyncentrum na sali pobytu dziennego przez ok. 2 godziny. Po zabiegu możliwe są lekkie plamienia oraz bóle podbrzusza, podobne do bóli menstruacyjnych. Przez co najmniej 6 godzin przed zabiegiem nie można jeść, pić oraz żuć gumy.

Jak zostać dawcą nasienia?

Przede wszystkim należy spełniać następujące kryteria:

  • mieć nie mniej niż 18 i nie więcej niż 35 lata
  • być w dobrym stanie zdrowia
  • mężczyzna nie powinien być obciążony chorobami genetycznymi
  • wszystkie testy na obecność chorób przenoszonych drogą płciową (HIV, WZW B i C, kiła, HTLV) muszą być negatywne
  • brak uzależnienia od alkoholu i narkotyków w tym marihuany
  • kandydat musi posiadać wykształcenie co najmniej średnie z maturą
  • Pierwszym krokiem do tego, aby zostać dawcą nasienia w Banku Nasienia i Komórek Jajowych Gyncentrum jest wypełnienie formularza dostępnego na STRONIE. Następnie na podany przez Ciebie adres mailowy wyślemy dalsze wskazówki oraz link do kwestionariusza, który należy wypełnić i odesłać do nas. Po przeanalizowaniu informacji z kwestionariusza i pozytywnej ocenie skontaktuje się z Tobą koordynator programu w celu umówienia terminu spotkania.
Czym jest inseminacja?

Inseminacja polega na bezpośrednim wprowadzeniu do jamy macicy specjalnie przygotowanego nasienia. Odbywa się to za pomocą cieniutkiego cewnika, co pozwala pominąć barierę śluzu szyjkowego i znajdujących się w nim przeciwciał, bakterii oraz grzybów. Zabieg ten ma zwiększyć prawdopodobieństwo spotkania się komórki jajowej z plemnikiem, a więc i zwiększyć prawdopodobieństwo poczęcia dziecka. Inseminacja może zostać przeprowadzona zarówno w cyklu naturalnym, jak i po wcześniejszej stymulacji jajeczkowania. Do inseminacji można wykorzystać nasienie męża, partnera lub dawcy.

Jak obliczyć wiek ciąży i datę porodu po in vitro?

Oblicza się go tak samo, jak w przypadku ciąży poczętej w sposób naturalny. Za jej początek uznaje się pierwszy dzień miesiączki cyklu, w którym zarodek został przeniesiony do macicy lub w którym wykonano inseminację. Jeżeli w wyniku stymulacji hormonalnej cykl miesiączkowy przesunął się, to dzień punkcji jajników traktowany jest jak dzień owulacji. Następnie od tego dnia odejmuje się 14 dni (bo przeciętnie po tylu dniach od wystąpienia miesiączki następuje owulacja) i właśnie tę datę uznaje się za początek ciąży.

Czym jest diagnostyka genetyczna przed in vitro?

Wykonanie odpowiednich badań genetycznych przed in vitro pozwala lepiej przygotować się do całej procedury zapłodnienia pozaustrojowego. Pozwala także rozpocząć ewentualne leczenie, zwiększające szansę na powodzenie in vitro, czyli poczęcie i urodzenie zdrowego dziecka.

Parze przystępującej do zapłodnienia pozaustrojowego zaleca się wykonanie badania kariotypu, czyli zestawu wszystkich chromosomów.

Dodatkowo mężczyzna powinien przebadać się w kierunku mutacji w genie CFTR, czyli mutacji odpowiedzialnej za rozwój mukowiscydozy, która może prowadzić do zmian w obrębie układu rozrodczego, np. braku lub niedrożności nasieniowodów. Trzecim ważnym badaniem dla mężczyzny jest badanie genetyczne regionu AZF w kierunku mogącej wystąpić tam mikrodelecji. W regionie tym znajdują się bowiem geny kodujące białka uczestniczące w procesie powstawania plemników – spermatogenezie.

Kobietom zaleca się natomiast badania genetyczne w kierunku mutacji odpowiedzialnych za trombofilię wrodzoną, czyli mutacji w genie czynnika V układu krzepnięcia krwi (czynnik V Leiden) oraz genu protrombiny. Obie mutacje stanowią główną przyczynę rozwoju choroby zakrzepowo-zatorowej, odpowiadają także za poronienia samoistne oraz inne nieprawidłowości położnicze.

Czym jest diagnostyka preimplantacyjna?

Preimplantacyjne testy genetyczne polegają na ocenie zarodka pod kątem występowania nieprawidłowości genetycznych. Wykonuje się je na komórkach pobranych z zarodków powstałych w trakcie procedury in vitro, zanim jeszcze kobieta zajdzie w ciążę.

Wczesne wykrycie wad oraz transfer zdrowych zarodków zmniejsza ryzyko niepowodzeń rozrodu i urodzenia dziecka z wadą genetyczną. Preimplantacyjne testy genetycze pozwalają zdiagnozować m.in. zespół Turnera, Downa, Edwardsa, Patau, Klinefeltera, hemofilię, stwardnienia guzowate, chorobę Huntingtona, mukowiscydozę, rdzeniowy zanik mięśni (SMA), dystrofię mięśniową Duchenne’a i Beckera.

Istnieje kilka rodzajów preimplantacyjnych testów genetycznych, w tym: PGT-A, PGT-M, PGT-SR oraz najnowsza technika diagnostyki genetycznej zarodków – karyomapping.

Zobacz więcej

In Vitro. Nauka czy cud?
In vitro
Innowacje
Genetyka
Diagnostyka niepłodności
Leczenie niepłodności
Niepłodność

Tylko teraz umów się na bezpłatną konsultację
z lekarzem!

Nie zwlekaj! Liczba miejsc ograniczona.

    Zadzwoń do nas lub uzupełnij formularz w celu umówienia pierwszej wizyty niepłodnościowej.

    KatowiceKrakówBielsko-BiałaCzęstochowaLublinPoznańWarszawaWrocławOnline

    Dziękujemy za wypełnienie formularza

    Niebawem się z Tobą skontaktujemy w celu umówienia dogodnego terminu wizyty.