Diagnostyka endometriozy

Liczne i często bardzo nietypowe objawy endometriozy powodują, że nawet ginekolog z dużym doświadczeniem może mieć trudności z trafnym postawieniem diagnozy. Diagnostyka endometriozy jest procesem wieloetapowym. W pierwszej kolejności lekarz zbiera od pacjentki szczegółowy wywiad medyczny. Następnie przystępuje do badania ginekologicznego i przezpochwowego USG. Na ich podstawie można postawić wstępną diagnozę.

Jeśli na tym etapie nie uda mu się zdiagnozować endometriozy, pacjentka dostaje skierowanie na operację. Obecnie tzw. „złotym standardem” w diagnostyce endometriozy jest małoinwazyjna laparoskopia oraz przeprowadzenie histopatologicznej analizy uzyskanego podczas tej procedury wycinka chorobowo zmienionej tkanki. 

Z uwagi na długą listę objawów i nietypowy przebieg endometrioza nie jest chorobą łatwą do zdiagnozowania. Rozpoznanie często stawiane jest ze sporym opóźnieniem. Niestety wpływ ma na to również bagatelizujące podejście do objawów choroby i przekonanie, że bolesna miesiączka jest czymś zupełnie naturalnym. Dlatego rozpoznania nie stawia się wyłącznie na podstawie objawów. Choroba ta wymaga dogłębnej diagnostyki w specjalistycznym ośrodku leczenia endometriozy.

Szacuje się, że ponad 1 mln kobiet w Polsce w wieku rozrodczym choruje na endometriozę. To znaczy, że co najmniej 1 na 10 Polek może cierpieć z powodu bólu, który nie pozwala jej normalnie funkcjonować.

Aby umówić się na wizytę w Centrum Leczenia Endometriozy Gyncentrum należy dokonać rejestracji telefonicznej: +48 735 122 777.

Podczas pierwszej wizyty lekarz przeprowadza szczegółowy wywiad medyczny, wykonuje badanie ginekologiczne i USG oraz analizuje historię dotychczasowego leczenia. Jeżeli wcześniej były już wykonywane zabiegi laparoskopii oraz usunięcia endometriozy, prosimy o zabranie ze sobą dokumentacji medycznej. Na tej podstawie lekarz kwalifikuje do zabiegu laparoskopii.

Zebrany wywiad medyczny oraz przeprowadzone badania mogą okazać się niewystarczające, aby zakwalifikować pacjentkę do zabiegu laparoskopii. Wówczas lekarz może zlecić konsultację specjalistyczną, np. z urologiem oraz dodatkowe badania, np. rezonans magnetyczny.

Po zakwalifikowaniu pacjentki do badania metodą laparoskopową lekarz ustala dogodny termin zabiegu. Pacjentka otrzymuje także skierowanie na badania laboratoryjne, których wyniki konieczne są do jego przeprowadzenia.

Po zabiegu odbywa się kolejna wizyta, podczas której lekarz analizuje dotychczasowe wyniki wszystkich badań i informuje pacjentkę o stanie jej zdrowia. W zależności od wieku, stopnia zaawansowania choroby lub też planów rozrodczych pacjentki, ustalany jest dalszy plan leczenia.