Test na płodność dla par Katowice

Podstawowym testem diagnostycznym służącym do oceny płodności męskiej jest kompleksowe badanie nasienia przeprowadzane w laboratorium andrologicznym. Ocenia ono parametry nasienia pacjenta oraz umożliwia zdiagnozowanie wszelkich nieprawidłowości, mających wpływ na powodzenie przy poczęciu dziecka.

Podstawowe badanie nasienia pozwala określić m.in.:

• liczbę plemników w ejakulacie
• ruchliwość i kondycję męskich komórek rozrodczych
• objętość oraz odczyn pH ejakulatu
• wygląd ogólny, lepkość, aglutynację oraz czas upłynnienia spermy

Rozszerzone badanie nasienia to podstawowe badanie uzupełnione o dodatkowe analizy w zakresie:

• morfologii plemników – budowa zewnętrzna plemników (główka, wstawka, witka)
• test eozynowy – żywotność plemników
• test POX – aktywne leukocyty

Diagnostykę nasienia można rozszerzyć o dodatkowe parametry:

• fragmentację DNA – ocena stopnia uszkodzenia materiału DNA plemników
• posiew bakteriologiczny – obecność bakterii i grzybów w nasieniu

Badanie MSOME (Motile Sperm Organelle Morphology Examination) to rozszerzone badanie morfologii plemnika, które pozwala na obserwację budowy plemnika w 6000- krotnym powiększeniu. Tak duże powiększenie umożliwia analizę wielu detali budowy plemników (zwłaszcza główki). Pod lupą specjalistycznego mikroskopu widać nawet budowę wakuoli plemnika.

Wskazania do wykonania badania MSOME:

• oligozoospermia
• DFI>40%
• teratozoospermia (<2-3%)
• nekrozoospermia
• nieskuteczne ICSI (2-krotne)
• niska ilość lub brak blastocyst
• poronienia
• słaba odpowiedź jajnika na stymulację hormonalną (mała ilość oocytów)

Ocena rezerwy jajnikowej to podstawowy test mówiący o stanie płodności kobiety. Rezerwa jajnikowa to ilość pęcherzyków w jajniku, zdolnych do wzrostu i rozwoju komórki jajowej. Każda kobieta rodzi się z określoną rezerwą jajnikową, która w ciągu życia kobiety zmniejsza się bezpowrotnie.

Ocena płodności kobiety obejmuje następujące badania:

• AMH (ang. Anti-Müllerian Hormone) – marker określający dokładnie rezerwę jajnikową. AMH produkowany jest w pęcherzykach antralnych przez komórki ziarniste otaczające komórki jajowe gotowe do wzrostu. Określenie poziomu hormonu anty-Müllerowskiego pozwala świadomie zaplanować moment starań o dziecko, a także dobrać odpowiednią metodę leczenia w przypadku problemów z zajściem w ciążę. Ocena rezerwy jajnikowej sygnalizuje również problem przedwczesnego wygasania czynności jajników oraz pozwala przewidzieć moment wejścia w okres menopauzy. Badanie AMH nie jest zależne od cyklu menstruacyjnego, dlatego może być wykonane w dowolnym dniu.

• Badanie ultrasonograficzne AFC (ang. Antral Follicle Count) – ocena liczby pęcherzyków antralnych w jajnikach. Pęcherzyki antralne to pęcherzyki o średnicy 2-8 mm gotowe do wzrostu i przekształcenia się w pęcherzyki dominujące, w których dojrzewają komórki jajowe. Badanie powinno być wykonywane między drugim, a czwartym dniem cyklu. Oceny liczby pęcherzyków antralnych dokonuje lekarz podczas standardowego badania USG. O niskiej rezerwie jajnikowej mówimy, gdy liczba pęcherzyków antralnych w jednym jajniku jest <5. Taki wynik sygnalizuje możliwość wystąpienia problemów z zajściem w ciążę.
• FSH (hormon folikulotropowy) – hormon odpowiedzialny za wytwarzanie i dojrzewanie pęcherzyków Graafa w pierwszej fazie cyklu menstruacyjnego. FSH pobudza także syntezę estrogenów i progesteronu, które regulują cykl owulacyjny kobiety, warunkują płodność oraz zapewniają prawidłowy przebieg ciąży. Badanie FSH wykonuje się wraz z badaniem hormonu LH i estradiolem. Analiza FSH i estradiolu pozwala określić rezerwę jajnikową, natomiast stosunek stężenia FSH i LH pozwala stwierdzić zaburzenia funkcji przysadki mózgowej oraz jest jednym z kryteriów rozpoznawczych zespołu policystycznych jajników (PCOS). Badania te należy wykonać między 2 a 3 dniem cyklu.
• Inhibina B – wskaźnik służący do oceny rezerwy jajnikowej. Stężenie Inhibiliny B we wczesnej fazie folikularnej odzwierciedla ilość i jakość pęcherzyków jajnikowych. Pozwala także na diagnozę przedwczesnego wygasania czynności jajników. Badanie wykonuje się w 2. dniu cyklu.