Immunologia rozrodu Kraków

Niepłodność immunologiczna jest problemem dość złożonym, a zakłócić funkcjonowanie układu immunologicznego może bardzo wiele różnych czynników. Dlatego też lista badań wymaganych w diagnostyce niepłodności immunologicznej jest wyjątkowo długa. W klinice Gyncentrum w Krakowie wykonujemy następujące badania immunologiczne: 

Immunofenotyp z krwi obwodowej – określa ilość i proporcje poszczególnych limfocytów we krwi.
Badanie na obecność mutacji V Leiden oraz mutacji genu protrombiny – jest to badanie genetyczne w kierunku trombofilii wordzonej, czyli skłonności do zakrzepicy, która może zwiększać ryzyko poronień.
Badanie na obecność mutacji w genie MTHFR – mutacja ta może zwiększać ryzyko zakrzepicy oraz zaburzać metabolizm kwasu foliowego.
Badanie polimorfizmu APA 1 w genie IGF – jest to badanie przeznaczone tylko dla mężczyzn. Obecność owego poliformizmu zwiększa ryzyko poronienia.
Badanie na obecność mutacji w genie CFTR (36 mutacji) – mutacje te odpowiadają za występowanie mukowiscydozy oraz niepłodności u mężczyzn.
Badanie na obecność mikrodelecji w chromosomie Y – to badanie genetyczne sprawdza, czy przyczyną osłabienia jakości męskiego nasienia są delecje chromosomu Y.
Badanie genetyczne w kierunku azoospermii – badanie to sprawdza, czy niepłodność mężczyzny jest spowodowana brakiem plemników w nasieniu (azoospermią).
Badanie w kierunku mukowiscydozy (205 mutacji)– polega ono na sprawdzeniu, czy pacjent cierpi na mukowiscydozę. Jest to ogólnoustrojowa choroba, która objawia się głównie poprzez przewlekłą chorobę oskrzelowo-płucną.
Antykoagulant toczniowy, przeciwciała antykardiolipinowe (IgG, IgM), przeciwciała przeciwko β2 -glikoproteinie I (IgG, IgM), przeciwciała przeciw fosfatydyloserynie (IgG, IgM), przeciwciała przeciw fosfatydyloinozytolowi (IgG, IgM), przeciwciała przeciwko protrombinie (IgG, IgM) – przeciwciała te bada się w celu wykrycia zespołu antyfosfolipidowego, który może prowadzić do niepłodności immunologicznej i poronień nawracających.

Badanie na obecność przeciwciał blokujących (allo MLR) – brak lub niedobór tych przeciwciał prowadzi do potraktowania zarodka jako intruza. W konsekwencji układ odpornościowy zaczyna go zwalczać, a ciąża nie może się rozwinąć.
Test mikrocytotoksyczny – badanie sprawdza, czy w we krwi kobiety znajdują się przeciwciała zwalczające limfocyty jej partnera. Dodatni wynik analizy oznacza, że prawdopodobnie zaczną one zwalczać także zarodek.
Badanie KIR – bada się w nim aktywność receptorów znajdujących się na powierzchni komórek układu odpornościowego w macicy.
Typowanie tkankowe molekularne (HLA C) – sprawdzana jest w nim ekspresja antygenów zgodności tkankowej HLA-C. To m.in. od nich zależy czy zarodek zostanie w macicy uznany za potencjalne niebezpieczeństwo.
Badanie poziomu homocysteiny badanie określa ryzyko wystąpienia chorób zakrzepowych.
Badanie przeciwciał ANA1, ANA2, ANA3 – badania sprawdzają, czy w organizmie pacjenta obecne są przeciwciała ANA. Ich obecność oznacza toczący się proces autoimmunologiczny. U zdrowych osób przeciwciała te nie występują.
Badanie przeciwciał przeciwjądrowych typ świecenia – w badaniu analizuje się typ świecenia i miano przeciwciał ANA. Pozwala to lepiej zdiagnozować i monitorować schorzenia autoimmunologiczne.
Badanie poziomu inhibiny B – jest to hormon białkowy, który ma ogromny wpływ na płodność kobiet i mężczyzn. Określenie jego stężenia może być więc bardzo pomocne w diagnostyce niepłodności immunologicznej.
Badanie kariotypu (badanie cytogenetyczne z krwi obwodowej) –  jest to badanie genetyczne sprawdzające zestaw chromosomów pacjenta pod kątem ich liczby, budowy czy wielkości. Nieprawidłowości w obrębie chromosomów mogą wpływać na cały organizm, a w tym na układ odpornościowy. Przekładać może się to na niepłodność immunologiczną.