Luteina to potoczna nazwa progesteronu, jednego z najważniejszych żeńskich hormonów płciowych. Organizm kobiety wytwarza go samodzielnie, jednak w przypadku niedoborów musi być dostarczona z zewnątrz. Czym jest i jak dokładnie działa luteina? Czy stosowana w ciąży może wywoływać skutki uboczne i być niebezpieczna dla płodu? Przeczytaj ten artykuł, by poznać odpowiedź!
Czym jest i jak działa luteina?
Luteina, a właściwie progesteron, jak profesjonalnie powinniśmy ją nazywać, jest żeńskim hormonem płciowym. I to hormonem nie byle jakim! Odgrywa bowiem w organizmie kobiety wiele istotnych funkcji. Przede wszystkim umożliwia comiesięczną owulację, a po zapłodnieniu prawidłową implantację zarodka w macicy. W czasie ciąży rola luteiny jest równie ważna. Przede wszystkim pozwala kobiecie tę ciążę utrzymać. Hormon hamuje czynność skurczową macicy, zapobiegając poronieniu i porodowi przedwczesnemu. Ponadto zwiększa tolerancję immunologiczną ciężarnej na antygeny płodu. Innymi słowy, chroni płód przed odrzuceniem go przez organizm matki. Ma także za zadanie zainicjować sam poród. Pod koniec ciąży jego stężenia zaczyna spadać. Jest to sygnał, że maluch już niebawem pojawi się na świecie. Wreszcie, luteina oddziałuje na gruczoły sutkowe, przygotowując je do laktacji.
Zapewne zastanawiasz się, gdzie w organizmie kobiety progesteron jest produkowany. W fazie lutealnej cyklu miesiączkowego oraz we wczesnej ciąży wytwarza go głównie ciałko żółte, a od 7-10. tygodnia ciąży łożysko. Miejscem syntezy luteiny jest także kora nadnerczy oraz ośrodkowy układ nerwowy.
Luteina w ciąży – kiedy wskazana?
Luteina jest preparatem dość często wykorzystywanym w ginekologii i położnictwie. Udowodniono jej skuteczność w zapobieganiu przedwczesnemu porodowi oraz poronieniom (nawykowym i zagrażającym). Ponadto luteinę stosuje się u kobiet dopiero planujących ciążę, gdy występuje u nich tzw. niedomoga lutealna. Stan ten oznacza niewydolność ciałka żółtego i wiąże się ze zbyt niskim poziomem progesteronu w organizmie.
Luteinę przyjmują również pacjentki przystępujące do procedury in vitro. Najczęściej zaczynają zażywać ją bezpośrednio po transferze zarodka, by miał on większe szanse zagnieździć się w macicy. Ponadto hormon ten jest wykorzystywany w protokołach stymulacji do zwiększenia liczby pęcherzyków jajnikowych.
Luteina w ciąży skutki uboczne – czy występują?
Nie ma badań naukowych, które potwierdzałyby szkodliwość stosowania luteiny w czasie ciąży. Preparat uznawany jest za bezpieczny zarówno dla ciężarnej, jak i dla rozwijającego się płodu. Mimo to przyszła mama nie powinna sięgać po luteinę na własną rękę. Przed zażyciem każdego leku niezbędna jest konsultacja lekarska. Warto także pamiętać, że luteina, jak każdy lek, może wywoływać skutki uboczne, choć zdarza się to stosunkowo rzadko. Do najczęstszych dolegliwości zgłaszanych przez pacjentki możemy zaliczyć:
- senność,
- spadek koncentracji,
- bóle i zawroty głowy,
- stany depresyjne,
- uczucie niepokoju,
- świąd, upławy i podrażnienie pochwy.
Dlatego też luteina powinna być stosowana tylko w uzasadnionych przypadkach i po wykluczeniu wszystkich możliwych przeciwwskazań. Zażywania luteiny nie zaleca się kobietom z rozpoznanym rakiem piersi lub jego podejrzeniem, czynną zakrzepicą żył kończyn dolnych oraz żylną chorobą zakrzepowo-zatorową, a także poważnymi zaburzeniami funkcjonowania wątroby.
Luteina w ciąży – w jakich dawkach przyjmować?
Luteina jest lekiem wydawanym na receptę i występuje w formie tabletek lub globulek dopochwowych. Lekarz dobiera dawkę indywidualnie na podstawie wskazań do jej stosowania.
Podsumowując, luteina, inaczej progesteron, jest hormonem płciowym produkowanym głównie przez jajniki. Reguluje wiele ważnych procesów zachodzących w ciele kobiety. Odpowiada m.in. za prawidłowy przebieg cyklu miesiączkowego, owulację, implantację zarodka w macicy i utrzymanie ciąży. Luteina jest preparatem często wykorzystywanym w położnictwie i ginekologii, m.in. u pacjentek zagrożonych poronieniem czy przedwczesnym porodem oraz korzystających z procedury in vitro. Mimo to, jak każdy lek, może wywoływać skutki uboczne. Do działań niepożądanych spowodowanych zażyciem luteiny możemy zaliczyć: bóle i zawroty głowy, senność, spadek koncentracji czy uczucie niepokoju. Dlatego też po luteinę nie należy sięgać samodzielnie. O zasadności wdrożenia preparatu oraz jej dawce zawsze decyduje lekarz.
