Przyczyną powstawania żylaków powrózka nasiennego jest specyficzna budowa anatomiczna żył jądrowych w organizmie mężczyzny. Odpowiedzialne za odprowadzanie krwi z jąder naczynia żylne układają się w tzw. splot wiciowaty. Naczynia te przechodzą przez kanał pachwinowy, a następnie łączą się w jamie brzusznej, tworząc prawą i lewą żyłę jądrową. Pierwsza z nich uchodzi do żyły głównej dolnej. Druga natomiast uchodzi pod kątem prostym do żyły nerkowej. To właśnie w tym miejscu zaburzony zostaje przepływ krwi, czego efektem jest powstanie żylaków powrózka nasiennego.

Kolejną przyczyną powstawania żylaków powrózka nasiennego jest niewydolność lub całkowity brak zastawek żylnych. W efekcie krew przepływa w odwrotnym kierunku niż powinna – cofa się z jamy brzusznej, wpływając do lewego jądra. W rezultacie naczynia żylne zaczynają sukcesywnie się poszerzać i skręcać, czego konsekwencją są żylaki powrózka nasiennego. Ich powstawaniu może sprzyjać także ucisk lewej żyły jądrowej przez aortę oraz tętnicę krezkową górną.

• Żylaki powrózka nasiennego objawiają się przede wszystkim bólem, obrzękiem oraz uczuciem ciężkości worka mosznowego. Ma to związek z zastojem krwi w splocie żylnym.
• Kolejnym charakterystycznym objawem są zaburzenia płodności. Proces spermatogenezy, czyli tworzenia się nowych plemników zachodzi w temperaturze o ok. 1,5 °C niższej od temperatury ciała. Żylaki powrózka nasiennego powodują natomiast wzrost temperatury w mosznie, co skutkuje obniżeniem jakości nasienia i niepłodnością. Żylaki powrózka nasiennego diagnozuje się u ok. 40% niepłodnych mężczyzn.
• Zaawansowanym żylakom powrózka nasiennego mogą towarzyszyć również tzw. żylaki atypowe w nogach. Powstają one na skutek przecieków żylnych z worka mosznowego do kończyn tzw. przecieków żylnych kończynowych.

Diagnostyką i leczeniem żylaków powrózka nasiennego zajmują się urolodzy. Podstawą rozpoznania schorzenia jest wywiad medyczny oraz badanie przedmiotowe polegające na obserwacji jąder oraz badaniu palpacyjnym. Uzupełnieniem diagnostyki jest badanie USG Doppler worka mosznowego z oceną przepływów żylnych.

Wyróżnia się 3 stadia rozwoju żylaków powrózka nasiennego:

Stopień 0 – subkliniczne żylaki powrózka nasiennego

Stopień 1 – żylaki są wyczuwalne tylko przy napięciu mięśni brzucha

Stopień 2 – żylaki są wyczuwalne podczas badania palpacyjnego, ale nie są widoczne

Stopień 3 – żylaki są dobrze widoczne przez worek mosznowy

W leczeniu żylaków powrózka nasiennego stosuje się kilka technik operacyjnych, w tym klasyczną otwartą, mikrochirurgiczną oraz laparoskopową, a także zabieg embolizacji wewnątrznaczyniowej.

W Gyncentrum wykonujemy operację żylaków powrózka nasiennego małoinwazyjną metodą laparoskopową. Zabieg wykonywany jest w Szpitalu Gyncentrum, w warunkach sali operacyjnej, w znieczuleniu ogólnym.

Operacja laparoskopowa wymaga wykonania trzech niewielkich nacięć, przez które lekarz wprowadza do jamy otrzewnowej kamerę oraz narzędzia operacyjne. Zabieg polega na podwiązaniu patologicznych naczyń, a następnie przecięciu żyły, która stanowi źródło żylaków. Po zabiegu w miejscu nacięć zakładane są szwy oraz opatrunek. Zabieg trwa około 1 godziny. Tego samego dnia pacjent może opuścić szpital. Rekonwalescencja po operacji laparoskopowej jest szybka. W ciągu kliku dni od zabiegu pacjent może wrócić do normalnej aktywności.