Witryfikacja zarodków i oocytów

Zastosowanie metody witryfikacji ma szczególne znaczenie w przypadku mrożenia komórek jajowych, które ze względu na swoją delikatną budowę są narażone w szczególny sposób na uszkodzenia podczas procesu zamrażania. Witryfikacja gwarantuje wyższą skuteczność względem metod mrożenia klasycznego pod względem przeżywalności komórek jajowych oraz ich zdolności do zapłodnienia.

Metodę tą poleca się szczególnie:

• kobietom przed leczeniem onkologicznym, które w przyszłości rozważają zajście w ciążę z witryfikowanych oocytów
• pacjentkom po stymulacji hormonalnej, u których uzyskano zbyt wiele dojrzałych komórek jajowych (witryfikacja oocytów pozwala ominąć proces stymulacji hormonalnej przed kolejnym in vitro)
• pacjentkom, które źle znoszą stymulację hormonalną
• kobietom, które z przyczyn osobistych lub zawodowych chcą odłożyć w czasie decyzję o macierzyństwie

Dla zwiększenia szans na udaną ciążę niemal w każdym cyklu in vitro zapładnia się większą liczbę komórek jajowych. Po transferze 1-2 zarodków pozostałe w hodowli embriony można poddawać procesowi kriokonserwacji na dłuższy lub krótszy okres. Przechowywane w ciekłym azocie zarodki można wykorzystywać w kolejnych próbach in vitro. Transfer rozmrożonych zarodków daje szansę na potomstwo w chwili, gdy pierwsza próba zajścia w ciążę nie powiodła się lub gdy para planuje posiadanie kolejnego potomka w przyszłości.

Pacjenci, którzy decydują się na kriokonserwację zarodka lub zarodków podpisują Umowę kriokonserwacji (witryfikacji) embrionów oraz opłacają z góry roczny okres ich przechowywania. Okres przechowywania powierzonego Klinice Gyncentrum materiału biologicznego można wydłużać na dowolnie długi okres. Każdorazowo informujemy o możliwości lub konieczności prolongowania przechowywania dysponentów oocytów, zarodka lub zarodków. W przypadku, gdy para posiada już wymarzoną ilość potomstwa, może zamrożone zarodki przeznaczyć do programu dawstwa – dobrowolnego oddania embrionów parom borykającym się z problemem niepłodności.